Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Oostelijke Mindanao haaregel
De Oostelijke Mindanao haaregel werd in 2023 ontdekt en formeel beschreven. Het is een recent erkende soort die alleen voorkomt in de oostelijke hooglanden van Mindanao. De soort onderscheidt zich door zijn middelgrote formaat en goudkleurige vachtpunten.
Taxonomie
| Koninkrijk: | Dierenrijk |
| Stam: | Chordadieren |
| Klasse: | Zoogdieren |
| Orde: | Eulipotyphla |
| Familie: | Erinaceidae |
| Geslacht: | Podogymnura |
| Soort: | Podogymnura intermedia |
Geen ‘echte’ egel
De Oostelijke Mindanao haaregel deelt een familie met echte egels en is net als zij nachtelijk, insectenetend en heeft een ontwikkeld reukvermogen. Hij heeft echter geen stekels en kan zich niet oprollen tot een bal. Hij heeft een zachte vacht en een spitsmuisachtig lichaam. Deze kenmerken onderstrepen zijn identiteit als haaregel, een nauwe maar duidelijke verwant van egels met zijn eigen unieke ecologische aanpassingen.
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
Deze haaregel is alleen bekend van twee geïsoleerde bergen in het zuidoosten van Mindanao: Mount Hamiguitan en Mount Kampalili. Hij leeft in bergbossen tussen ongeveer 950 en 1900 meter hoogte, met exemplaren van de Hamiguitan op steile hellingen en Kampalili in moerassige en heideachtige omgevingen. De hooglanden van Oost-Mindanao lijken een hotspot te zijn voor een unieke diversiteit aan zoogdieren, maar zijn nog steeds slecht onderzocht.
Fysieke eigenschappen
Hij is van gemiddelde grootte vergeleken met andere Filipijnse haaregels. Exemplaren uit Hamiguitan zijn gemiddeld ongeveer 17,1 cm lang en wegen ongeveer 96 gram, terwijl die uit Kampalili iets kleiner zijn, met ongeveer 14,5 cm en 77 gram. De rugvacht is donkerbruin, met talloze goudgele haartjes die een subtiele glans geven, een onderscheidend kenmerk van zijn verwanten.
Gedrag en levensstijl
De individuen leven op het land en zijn verborgen, en zijn aangetroffen onder boomstammen, bosstrooisel en in mosachtige bodembedekking, wat wijst op een bodembewonende levensstijl. Hun leefgebieden in bossen op grote hoogte suggereren dat ze voor beschutting en voedsel afhankelijk zijn van dichte vegetatie en bladstrooisel.
Communicatie
Er zijn geen directe observaties, maar net als bij andere haaregels bestaat de communicatie waarschijnlijk uit geurmarkering en tastsignalen. Zachte vocalisaties kunnen ook voorkomen tijdens de broedperiode of bij ontmoetingen op korte afstand.
Dieet in het wild
Uit analyse van de maaginhoud blijkt dat ze zich voeden met ongewervelden, waaronder keverlarven, duizendpoten, landslakken en regenwormen. Dit zijn allemaal typische voedselsoorten die op de grond in bladafval voorkomen.
Voortplanting en levenscyclus
Waarnemingen wijzen op mogelijke broedseizoenen: mannetjes met vergrote testikels en jongen werden beide in mei waargenomen, en het paargedrag kan eerder in het jaar plaatsvinden. Precieze informatie over de worpgrootte of levenscyclus is nog niet onderzocht.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De Oostelijke Mindanao haaregel die nog niet door de IUCN is beoordeeld, wordt mogelijk bedreigd door ontbossing, mijnbouw, landbouw en infrastructuur in de oostelijke hooglanden van Mindanao. Zijn beperkte verspreidingsgebied en afhankelijkheid van gespecialiseerde bergbossen maken hem bijzonder kwetsbaar.
Deze soort in gevangenschap
Er zijn geen gegevens bekend over deze soort in gevangenschap. De zeldzaamheid, afgelegen habitat en specifieke ecologische vereisten maken hem ongeschikt voor verzorging in gevangenschap. Bescherming van de natuurlijke leefomgeving van de soort moet prioriteit krijgen.
