Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Spitsmuisgetande spitsmuistenrek

De Spitsmuisgetande spitsmuistenrek werd voor het eerst in de jaren negentig door Jenkins beschreven. Hij onderscheidt zich van zijn verwanten door de bijzonder puntige, spitsmuisachtige tanden waaraan hij zijn naam ontleent en die hem binnen de groep onderscheiden.
Taxonomie
Koninkrijk: | Dierenrijk |
Stam: | Chordadieren |
Klasse: | Zoogdieren |
Orde: | Afrosoricida |
Onderorde: | Tenrecomorpha |
Familie: | Tenrecidae |
Geslacht: | Microgale |
Soort: | Microgale soricoides |
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
Deze tenrek is endemisch op Madagaskar en komt voor in vochtige subtropische en tropische laagland- en bergbossen. Hij wordt doorgaans aangetroffen in primaire regenwoudhabitats, waaronder hoogtezones rond de 1100 meter (bijv. Mantady National Park), hoewel zijn volledige verspreiding nog onvolledig gedocumenteerd is. Net als veel bosbewonende tenreks is hij sterk afhankelijk van intacte habitats en kwetsbaar voor ontbossing en bosfragmentatie.
Fysieke eigenschappen
De Spitsmuisgetande spitsmuistenrek is een kleine, slanke insecteneter met een lichaam dat gebouwd is om zich door bladafval te bewegen. Hoewel er zelden specifieke groottegegevens worden gepubliceerd, is hij qua grootte vergelijkbaar met andere spitsmuistenreks. Zijn meest opvallende kenmerk zijn echter de scherp gepunte tanden die lijken op die van echte spitsmuizen. Deze tandmorfologie is zeldzaam in het geslacht en weerspiegelt waarschijnlijk gespecialiseerde voedingsgewoonten en prooivangstrategieën.
Gedrag en levensstijl
Er is zeer weinig bekend over zijn natuurlijke gedrag. Verondersteld wordt dat hij een terrestrisch en schuw dier is, dat zich stil door de bosbodem beweegt. Net als de meeste verwanten zoekt hij waarschijnlijk ’s nachts alleen naar voedsel en gebruikt hij zijn scherpe tanden om ongewervelde prooien te vangen in bladafval of ondiepe grond. Er zijn geen formele studies uitgevoerd naar zijn nestgedrag, de grootte van zijn leefgebied of zijn thermoregulerend gedrag.
Communicatie
Er zijn geen directe observaties over hoe deze soort communiceert. Net als bij zijn verwanten zijn geurmarkering en tactiele signalen waarschijnlijk belangrijk tijdens korte sociale interacties of de zorg voor moeder en kind. Vocalisaties of ultrasone communicatie zijn niet gedocumenteerd.
Dieet in het wild
Er zijn geen studies beschikbaar die specifiek zijn voor het dieet, maar zijn getande gebit en zijn grondhabitat suggereren dat hij zich voedt met insecten, wormen en andere kleine ongewervelden die in bladafval leven, zoals kenmerkend is voor spitsmuistenreks. Analyses van de darminhoud bij verwante soorten ondersteunen dit algemene voedingspatroon, hoewel er voor deze soort geen direct bewijs is.
Voortplanting en levenscyclus
Er is vrijwel niets bekend over de voortplantingsbiologie. In oktober en november werden enkele drachtige vrouwtjes met twee tot drie embryo’s aangetroffen, wat wijst op een broedseizoen in de late regentijd. Verder zijn details zoals de draagtijd, de worpgrootte, de timing en de ontwikkeling van de nakomelingen nog niet gedocumenteerd.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De IUCN beschouwt de Spitsmuisgetande spitsmuistenrek als minst bedreigd, gebaseerd op zijn vermoedelijke wijdverspreide voorkomen in bosgebieden. De populatietrend neemt echter vermoedelijk af als gevolg van aanhoudend habitatverlies door ontbossing en fragmentatie. Verder onderzoek is nodig om de beschermingsstatus en de veerkracht tegen habitatverandering te verduidelijken.
Deze soort in gevangenschap
Er zijn geen gegevens over het houden of fokken van de Spitsmuisgetande spitsmuistenrek in gevangenschap. Er zijn geen dierentuincollecties of particuliere collecties die deze soort bevatten, en er bestaan geen verzorgings- of teeltprotocollen, dus zijn aanpassingsvermogen aan gevangenschap is volledig onbekend.