Inteelt begrijpen: risico’s, mythes en realiteit

Bij gevangenschap van egels en tenreks is het beheren van genetica een van de grootste uitdagingen. Met de beperkte bloedlijnen die beschikbaar zijn, staan ​​fokkers soms voor de vraag of verwante dieren wel of niet met elkaar gefokt kunnen worden. Dit is waar inteelt een rol speelt, een onderwerp dat omgeven is door sterke meningen, mythes en misverstanden.

Om verantwoorde keuzes te kunnen maken, is het belangrijk om te begrijpen wat inteelt is, welke risico’s het met zich meebrengt en waar de grens ligt tussen mythe en werkelijkheid.

Wat is inteelt?

Inteelt vindt plaats wanneer twee nauw verwante dieren met elkaar worden gekruist. Dit vergroot de kans dat hun nakomelingen identieke kopieën van bepaalde genen erven, zowel goede als slechte.

• Lijnteelt is een milde vorm van inteelt, waarbij verre verwanten (bijvoorbeeld neven en nichten, halfbroers en -zussen) met elkaar worden gepaard om gewenste eigenschappen te behouden.
• Door nauwe inteelt (bijvoorbeeld tussen ouders en kinderen, broers en zussen) neemt het risico op genetische problemen aanzienlijk toe.

De risico’s van inteelt

1. Inteeltdepressie

• Verminderde vruchtbaarheid
• Kleinere nestgroottes
• Lagere overlevingskansen bij jongeren
• Zwakkere immuunsystemen

2. Expressie van recessieve ziekten

Veel genetische aandoeningen zijn recessief: ongevaarlijk wanneer ze door één ouder worden overgedragen, maar schadelijk wanneer ze van beide ouders worden geërfd. Bij egels is het Wobbly Hedgehog Syndrome (WHS) een belangrijk probleem. Inteelt vergroot de kans dat twee dragers de aandoening krijgen.

3. Verminderde aanpassingsvermogen

Populaties met een lage genetische diversiteit hebben moeite zich aan te passen aan nieuwe omgevingen, ziekten of stress. Dit is vooral gevaarlijk bij tenreks, waar de populaties in gevangenschap al klein zijn.

Mythes over inteelt

“Inteelt veroorzaakt altijd gebreken.”
Niet per se. Een enkele generatie milde inteelt levert mogelijk geen duidelijke problemen op, vooral niet als beide ouders gezond zijn. Het gevaar schuilt in herhaalde inteelt zonder nieuwe diversiteit te introduceren.

“Inteelt heeft alleen invloed op het uiterlijk, niet op de gezondheid.”
Onjuist. Sommige effecten zijn mogelijk niet direct zichtbaar, maar uiten zich in een verminderde vruchtbaarheid, een zwak immuunsysteem of een hogere sterfte.

“Dieren met een stamboom zijn altijd veilig voor inteelt.”
Niet waar. Stambomen kunnen inteelt verbergen als dezelfde voorouder meerdere keren voorkomt. Zorgvuldig lezen en monitoren zijn nodig.

Realiteiten waarmee fokkers te maken krijgen

• In kleine populaties is enige inteelt vaak onvermijdelijk. De sleutel is om er verantwoord mee om te gaan.
• De meeste registers adviseren om de inteeltcoëfficiënt (COI) onder de 4% te houden. Een COI boven deze drempel verhoogt het risico op gezondheidsproblemen bij toekomstige generaties aanzienlijk.
• Uitkruising moet regelmatig worden toegepast om genetische diversiteit te herstellen en te voorkomen dat er zwakke punten ontstaan.
• Het bijhouden van gedetailleerde gegevens en stambomen is essentieel om verwantschap te kunnen bijhouden en te nauwe paringen te voorkomen.
• In natuurbehoudssituaties wordt beperkte inteelt getolereerd om een ​​populatie te behouden, maar dit brengt altijd risico’s op de lange termijn met zich mee.

Samenvattend

Inteelt is niet simpelweg “goed” of “slecht”, het is een genetische realiteit met meetbare gevolgen. Voor egels en tenreks zijn de grootste gevaren verborgen recessieve aandoeningen en afnemende vitaliteit over generaties. De meeste registers adviseren om de COI onder de 4% te houden om ernstige gezondheidsproblemen te voorkomen. Inteelt kan voorkomen in gecontroleerde contexten, maar zonder zorgvuldige monitoring vormt het een ernstige bedreiging voor de gezondheid van de populatie. Het leidende principe moet altijd zijn: maximaliseer de diversiteit, minimaliseer de risico’s.