Als u het antwoord dat u zoekt niet kunt vinden, neem dan contact met ons op.
Kleine egeltenrek
De Kleine egeltenrek werd voor het eerst beschreven in 1838 en is onder zijn verwanten de enige tenrek die op een egel lijkt en in een langdurige slaaptoestand kan raken, waarbij zijn stofwisseling en lichaamstemperatuur maandenlang worden vertraagd tijdens het droge seizoen in Madagaskar.
Taxonomie
| Koninkrijk: | Dierenrijk |
| Stam: | Chordadieren |
| Klasse: | Zoogdieren |
| Orde: | Afrosoricida |
| Onderorde: | Tenrecomorpha |
| Familie: | Tenrecidae |
| Geslacht: | Echinops |
| Soort: | Echinops telfairi |
Natuurlijk verspreidingsgebied en habitat
Deze soort is endemisch op Madagaskar en komt voornamelijk voor in zuidelijke en zuidwestelijke gebieden. Hij leeft in diverse droge landschappen, waaronder loofbossen, savannes, struikgewas en zelfs landbouwgebieden of kustgebieden. Hoewel hij het meest voorkomt in droge gebieden, tolereert hij gefragmenteerde habitats en kan hij ook in lage bomen of struiken in de buurt van zijn nestplaatsen worden waargenomen.
Fysieke eigenschappen
De Kleine egeltenrek is een klein, stevig zoogdier, ongeveer 13 tot 18 cm van neus tot staart en weegt ongeveer 110 tot 250 gram (meestal rond de 200 gram). De rugvacht bestaat uit scherpe stekels in tinten van lichtbruin tot donkerbruin, terwijl de onderkant en de poten bedekt zijn met zachte grijswitte vacht. De staart is kort, de oren zijn prominent aanwezig en er steken lange snorharen uit de puntige snuit. Het gezichtsvermogen is slecht, maar het gehoor, de reukzin en de tastzin zijn goed ontwikkeld.
Gedrag en levensstijl
Deze tenrek is een nachtdier en leeft meestal alleen, met uitzondering van moeders die voor hun jongen zorgen of dieren die samen schuilen tijdens de slaaptoestand. Overdag rust hij in nesten van bladeren en groen materiaal onder boomstammen of in boomholtes. Als reactie op een gebrek aan voedsel of koude omstandigheden kunnen individuen drie tot vijf maanden in een slaaptoestand raken, waarbij hun metabolisme aanzienlijk wordt vertraagd om energie te besparen.
Communicatie
Er zijn geen formele studies naar de communicatie van deze soort. Hij gebruikt waarschijnlijk een combinatie van geurmarkering, tactiele signalen en mogelijk zachte vocale of klikkende geluiden tijdens de interactie tussen moeder en kind of tijdens korte ontmoetingen, net als zijn verwanten.
Dieet in het wild
Hoewel de Kleine egeltenrek over het algemeen als insecteneter wordt beschouwd, is hij in werkelijkheid een opportunistische omnivoor. Hij voedt zich voornamelijk met insecten, larven en regenwormen en eet af en toe kleine gewervelde dieren zoals vogeleieren of muizen, en eet fruit indien beschikbaar. De jacht vindt plaats op de grond en in lage takken, waarbij hij zijn klauwen en snorharen gebruikt om prooien in de afgevallen bladeren te lokaliseren.
Voortplanting en levenscyclus
De voortplanting begint meestal in oktober, nadat de tenrek ontwaakt is uit de winterslaap. De draagtijd duurt ongeveer 60-68 dagen en een nest bestaat doorgaans uit 5-7 jongen, hoewel er ook wel tien zijn geregistreerd. Pasgeborenen zijn naakt en hulpeloos en wegen ongeveer 8 gram. De ogen gaan na ongeveer een week open en de jongen worden zelfstandig na 30-35 dagen. Vrouwtjes brengen de jongen alleen groot in nesten en de geslachtsrijpheid wordt meestal bereikt na het eerste seizoen na de winterslaap.
Bedreigingen en beschermingsstatus
De IUCN classificeert deze soort als ‘Niet bedreigd’ vanwege zijn relatief brede verspreidingsgebied en ecologische flexibiliteit. Desondanks vormt habitatverlies door ontbossing, uitbreiding van de landbouw en toegenomen menselijke verstoring risico’s op de lange termijn. De populaties lijken in veel gebieden stabiel, maar voortdurende habitatmonitoring is belangrijk.
Deze soort in gevangenschap
In tegenstelling tot de meeste andere Malagassische tenreks is de Kleine egeltenrek bekend uit gevangenschap en wordt hij soms gehouden in de handel in exotische huisdieren. Historische fokprogramma’s zijn succesvol gebleken in langdurige kweek, met gedocumenteerde observaties over voeding, slaapcycli, groei en ontwikkeling. Programma’s voor het uitzetten in het wild in gevangenschap of fokprotocollen voor natuurbehoud zijn echter niet goed ontwikkeld.
